Κυριακή 13 Μαΐου 2018

ΕΙΣ ΜΝΗΜΙΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ 28.05.2017



Μνημόσυνο:
 
Γνωρίζω, ότι μνημόσυνο ονομάζεται η θρησκευτική τελετή εκείνη που γίνεται σε μνήμη νεκρών και προς ανάπαυση της ψυχής τους. Τα Ιερά Μνημόσυνα είναι προσευχή για τους νεκρούς μας. Η πίστη ότι δεν χάθηκαν αλλά ζούνε, «οι γαρ Θεώ πεπιστευκότες, εάν κοιμηθώσι ουκ εισί νεκροί», βάζει λόγια προσευχής γι’ αυτούς στην καρδιά και τα χείλη μας και δίνει παρηγοριά στην ψυχή μας.
«Μετά των αγίων ανάπαυσον, Κύριε, τους αγαπημένους μας»…
 
Έτσι λοιπόν πραγματοποιήθηκε, σήμερα Κυριακή 28 Μαΐου 2017, με μέριμνα της Διεύθυνσης Ειδικών Δυνάμεων του ΓΕΣ (ΓΕΣ/ΔΕΔ) στο Ηρώο των ΛΟΚ στο Καβούρι Βουλιαγμένης, παρουσία εκπροσώπων της Κυβέρνησης, του κ. ΓΕΠΣ, του Διευθυντή ΓΕΣ/ΔΕΔ, στελεχών των ΕΔ και πολιτών, μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των πεσόντων Αξιωματικών και Οπλιτών των Δυνάμεων Καταδρομών στους ιερούς του Έθνους μας αγώνες, μέσα σε μία ιδιαίτερα φορτισμένη συγκινησιακά ατμόσφαιρα.
 
Τα λόγια του ιδρυτή των Λ.Ο.Κ, Στρατηγού Ανδρέα Καλλίνσκη(1895-1956) στο Α΄ μνημόσυνο των Λ.Ο.Κ παραμένουν επίκαιρα:
 
"Σεις νέοι στρατιώτες, που σε λίγο θα υπηρετήσετε στους δοξασμένους ΛΟΚ προσέξτε καλά τα λόγια μου. Τα όπλα που κρατάτε στα χέρια σας είναι όπλα ιερά. Είναι τα όπλα που κρατούσαν Εκείνοι, που τώρα ακούσατε τα ονόματά τους και που μόνο ο θάνατος μπόρεσε να τους τα πάρει από τα χέρια. Κρατάτε τα σφιχτά και καν'τε όρκο φοβερό ποτέ να μη τα ντροπιάσετε τα όπλα τα ιερά."
 
Θα περίμενε κανείς η σημερινή βροχερή μέρα να ξεκινήσει για μια κατηγορία ανθρώπων με παράπονα τύπου : “Δες τι παλιόκαιρος , πως βρέχει και θα χάσουμε το μπανάκι μας και το καφεδάκι μας, με το αραλίκι στην παραλία κλπ …κλπ..”
 
Όμως υπάρχει και άλλη μια κατηγορία ανθρώπων:
 
Αυτοί που στο μνημείο των Λ.Ο.Κ υπέμειναν στωικά την ακατάπαυστη βροχή, αν και ηλικιωμένοι, ακρωτηριασμένοι, με προβλήματα υγείας μαχητές, δίδοντας το Παρών στα 80 + έτη της ηλικίας τους.
 
Όσοι στάθηκαν πλάι τους, ένιωσαν ότι αυτοί οι άνθρωποι δίνονται και δίνουν χωρίς όρια σε αυτό που κάνουν, ξαναζούν τα όνειρα τους μέσα από την τελετή αυτή, εξαγνίζοντας τον αξιακό κώδικα του πολεμιστή των Ειδικών Δυνάμεων.
 
Είναι σημαντικό σήμερα να βλέπεις ανθρώπους να ονειρεύονται... να ξεδιπλώνουν τις μνήμες πολέμου, διάχυτες με την ευαισθησία και τους προβληματισμούς τους.... να εξωτερικεύουν τον εσωτερικό τους κόσμο και να μπορούν να δακρύζουν……
 
Απέναντι τους στα μαγαζιά της παραλιακής πολύ αργότερα (μετά το βραδινό ξενύχτι) εμφανίζονται σιγά - σιγά και οι άνθρωποι «απομιμήσεις», αυτοί που ντύνουν ακριβά το σώμα τους, για να κρύψουν την γύμνια της ψυχής τους.
 
Σκεπάζουν την ρηχότητα της ύπαρξης τους, με την πολυτέλεια των ρούχων τους ή την διαφημισμένη διασκέδαση τους. Συμπληρώνουν τον κενό και άδειο τους κόσμο με την «υποτιθέμενη» εξωτερική - χειρουργικά όμως αναπλασμένη - «ομορφιά» τους με ημερομηνία λήξης.
 
Ταυτίζονται με την επωνυμία διάφορων σχεδιαστών και μαγαζιών life style , προσπαθώντας να αποκτήσουν μια δική τους ταυτότητα. Και δανείζονται τις δικές τους αξίες, γιατί φυσικά δεν έχουν προσωπικές αξίες ζωής και κυρίως αξίες συναναστροφής...
 
Προσφεύγουν έτσι στις υλικές και πρόσκαιρες χαρές για να χρωματίσουν τις άχαρες φτηνές ζωές τους. Επιδεικνύουν με ξέχωρη αλαζονεία το στυλάκι τους, τονίζοντας εμφαντικά τις άτονες και ασήμαντες παρουσίες τους.
 
Δυστυχώς διακρίνονται αποκλειστικά για τις ενδυματολογικές και επιφανειακές τους επιλογές και όχι για τον αξιόλογο τους χαρακτήρα. Μα φυσικά και ένα επώνυμο ρούχο ή ένα κατάστημα διασκέδασης μπορεί να καλύψει ιδανικά τις φοβίες και τις συμπλεγματικές συμπεριφορές τους...Ξεχωρίζουν για τα «υψηλών τιμών αγαθά» τους και όχι για το ανάστημα της ανθρωπιάς και της αξιοπρέπειας τους.
 
Και θα συντροφεύουν πάντα επιδεικτικά με αυτά, την θλιβερή μοναξιά τους, στους «δήθεν» κύκλους λοιπών ναυαγίων, που περιφέρονται διαρκώς άσκοπα …
 
Έχουμε λοιπόν τους ανθρώπους «απομιμήσεις» απέναντι στους ανθρώπους μαχητές !!!
Όμως οι άνθρωποι δεν κρίνονται από τις «πρώτες» εντυπώσεις και τους εντυπωσιασμούς...
 
Η Αξία των ανθρώπων κρίνεται στο τέλος …
 
Ναι εκεί και μόνον εκεί φαίνεται και ορίζεται η Τιμή και η Αξία …!!!
 
Για μένα, αλλά και για τα υπόλοιπα αδέλφια μου, η σημερινή μέρα συνιστά μια λύτρωση.
Να ξεκουραστούν η ψυχές τους εδώ…. σε αυτό το Μνημείο στο Καβούρι…. να ξέρουν ότι δεν τους ξεχάσαμε ….ότι είναι Παρόντες έστω και για λίγα λεπτά κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Μάϊου….
 
Όλοι τους επιστρέφουν στις θύμησες μας τόσο ζωντανοί και γελαστοί, ως Ήρωες.!!!
 
Γιατί έτσι τους αξίζει...!!!
 
  

Κυριακή 28 Μάϊου 2017
 
Για την αντιγραφή
 
Διονύσιος Κ.  Αναστασόπουλος

Υ.Γ
 
Καλώς όρισες παλληκάρι μου …καλώς όρισες !!!
 
Με αυτά τα λόγια η αδερφή, ο αδερφός και οι πατριώτες του 21χρονου (τότε) Λοχία Καταδρομών Στέφανου Τζιλιβάκη τον υποδέχτηκαν σήμερα στις 28/05/2017 σαράντα τρία(43) χρόνια μετά στο σπίτι του….
κομάντος καλώς όρισες .....
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου